سهشنبه ۱۸ آذرماه صنعت چاپ ایران داغدار شد؛ داوود شایسته خصلت، استاد و پیشکسوت بیبدیل این حرفه، درگذشت. مردی که عمر خود را وقف چاپ، آموزش و پرورش نسلهای جدید چاپچیان کرد و نامش با خاطرات شیرین و تلاشهای بیوقفه در ذهن همه علاقهمندان به این صنعت حک شده است. هر ماشین چاپی که راهاندازی شد، هر هنرجویی که درس گرفت و هر کتابی که با دقت و عشق چاپ شد، نشانی از زندگی و عشق او به حرفهاش بود.
داوود شایسته خصلت، نامی که در صنعت چاپ ایران همواره با واژههای «استاد»، «پیشکسوت» و «مدیری توانا» همراه بوده است، یکی از ستونهای اصلی توسعه و آموزش در حوزه چاپ کشور به شمار میرود. او نه تنها مدیری فنی و توانمند، بلکه معلمی دلسوز و الهامبخش برای نسلهای بعدی چاپچیان بوده است. مرور زندگی و فعالیتهای او، تصویری روشن از تعهد، پشتکار و عشق به حرفهای میدهد که بخش مهمی از فرهنگ صنعتی ایران را شکل داده است.

داوود شایسته خصلت در ۱۲ مهر ۱۳۲۱ در تهران، در خیابان عینالدوله، در خانوادهای چهارخواهره و با یک پسر به دنیا آمد. پدرش بنا بود و تلاش میکرد زندگی خانواده را اداره کند. داوود پس از گذراندن دوران ابتدایی و متوسطه، به دلیل شرایط خانوادگی نتوانست ادامه تحصیل دهد، اما سرنوشت او را به مسیر حرفهای و صنعتی هدایت کرد که بعدها باعث شهرتش شد.
در سال ۱۳۴۱، داوود شایسته خصلت توسط یک پروفسور نظامی که از کارفرمایان پدرش بود به آقای صمیمی مدیریت وقت شرکت افست معرفی شد و از بهمن همان سال کار خود را آغاز کرد. ابتدا در بخش صحافی و سپس در ماشینخانه شرکت افست مشغول به کار شد. استعداد و پشتکار او خیلی زود مورد توجه قرار گرفت و دو سال بعد برای آموزش با ماشینآلات جدید به آلمان فرستاده شد. او در کارگاه رولند، سازنده ماشینآلات چاپ، مشغول به یادگیری مکانیک چاپ شد و همزمان شبها به مدرسه مشاغل میرفت تا دانش خود را در رشته چاپ تکمیل کند.
بازگشت او به ایران با تجربهای ارزشمند همراه بود؛ داوود نه تنها در بخشهای مختلف چاپ تجربه کسب کرده بود، بلکه مسئولیت نصب و راهاندازی ماشینآلات و آموزش کارکنان را نیز بر عهده داشت. ورود هر ماشین جدید به شرکت افست، فرصتی بود تا او مهارتهای خود را به کار گیرد و نسل جدیدی از چاپچیان را تربیت کند. او حتی برای ارتقای آموزش، ترتیبی داد تا هنرجویان هنرستانها در تعطیلات سه ماهه در شرکت مشغول به کار شوند و تجربه عملی کسب کنند.

داوود شایسته خصلت همیشه از کار و مسئولیت خود به عنوان آموزگار و نصاب حرفهای یاد میکرد و تأکید داشت که سختیها، خستگیها و ساعات طولانی کار، تنها بخشی از مسیر تعالی حرفهای است. او به یاد میآورد که بسیاری از اوقات مجبور بود با لباس کار وارد کلاس شود تا زمان را از دست ندهد و فوراً به چاپخانه بازگردد.
زندگی شخصی او نیز با درسهای زندگی حرفهای پیوند داشت. دوران سربازی را با آموزشهای نظامی در عشرتآباد گذراند و در سن ۳۰ سالگی ازدواج کرد که ثمره آن دو فرزند، یک دختر و یک پسر بود. هرچند فرزندش مسیر اصلی حرفهای خود را انتخاب کرده بود، اما پسرش نهایتاً وارد صنعت چاپ شد و ادامهدهنده راه پدر شد.
بیشتر بخوانید: وزیر فرهنگ درگذشت داوود شایسته خصلت، پیشکسوت صنعت چاپ را تسلیت گفت
یکی از افتخارات بزرگ داوود شایسته خصلت، چاپ شاهنامه با پودرهای طلا بود؛ تجربهای که هم هیجانانگیز و هم چالشبرانگیز بود و نشاندهنده دقت، مهارت و خلاقیت او در حرفه چاپ است. او همیشه از استادان و مدیرانی که بر مسیر حرفهایاش تأثیر گذاشتند، یاد میکرد؛ به ویژه آقای محسنی که نه تنها راهنمای فنی، بلکه الگوی اخلاقی او بودند، و آقای صمیمی، مدیرعامل شرکت افست که با تشویق و حمایت خود، اعتماد به نفس داوود را برای انجام کارهای دشوار تقویت میکردند.
تجربه داوود شایسته خصلت در نصب و راهاندازی ماشینآلات، به ویژه در شرایط حساس و تحریمها، مثالزدنی است. نصاب حرفهای و همهفنحریف، توانایی او در نصب ماشینآلات پیچیده و آموزش کارکنان، مورد تحسین کارشناسان داخلی و خارجی قرار گرفت. حتی در زمان مشکلات فنی ناشی از تحریمها، او و تیمش توانستند بدون کمک خارجی، ماشینآلات حیاتی را به کار اندازند و صنعت چاپ را در مسیر پیشرفت حفظ کنند.

یکی از ویژگیهای برجسته او علاقه روزافزون به حرفهاش بود. در ابتدا به این شغل وارد شد تا زندگیاش را تأمین کند، اما به مرور زمان عشق و علاقه عمیقی نسبت به چاپ پیدا کرد، زیرا این کار ترکیبی از علوم مختلف از جمله فیزیک، شیمی و مکانیک بود و امکان نوآوری و خلاقیت را فراهم میکرد. او همواره به جوانان توصیه میکرد که اگر به چاپ علاقه ندارند، مسیر دیگری انتخاب کنند و اگر پای در این مسیر گذاشتند، آموزش و یادگیری را جدی بگیرند.
داوود شایسته خصلت در طول فعالیت حرفهای خود، نه تنها در شرکت افست، بلکه در سراسر کشور، نقش مهمی در تربیت نیروی انسانی و ارتقای کیفیت چاپ ایفا کرد. بسیاری از چاپخانههای جدید، کارگران و تکنسینهای خود را برای آموزش به افست میفرستادند و او با صبر و حوصله، دانش و تجربه خود را در اختیار آنها قرار میداد. به گفته همکاران و شاگردان، او الگویی کامل از کاردانی، اخلاق حرفهای و مهارت فنی بود.

پیشکسوتان و همکاران داوود شایسته خصلت نیز همواره از وی به نیکی یاد کردهاند. نصاب حرفهای، فعال و باتجربه، مدیری لایق و شخصیتی منحصر به فرد که اعتماد و احترام همه افراد حوزه چاپ را جلب کرده بود. او در تمامی سالهای فعالیت، با تواضع و صراحت، راهنمای دیگران بود و تلاش کرد تا صنعت چاپ ایران به جایگاه شایسته خود در منطقه و جهان برسد.
در نهایت، زندگی و فعالیت داوود شایسته خصلت، تجسمی از عشق به حرفه، مسئولیتپذیری و خدمت به جامعه است. او نه تنها چاپچی و مدیر موفق، بلکه معلمی بود که با تجربه و دانش خود، مسیر رشد و پیشرفت در صنعت چاپ ایران را هموار ساخت و نسلی از متخصصان را تربیت کرد که امروز ادامهدهنده راه او هستند. یاد و خاطره او برای همیشه در تاریخ صنعت چاپ کشور زنده خواهد ماند، و نقش او در ارتقای کیفیت، آموزش و توسعه این حرفه، الگویی الهامبخش برای همه است.


























