یک تیم تحقیقاتی از سوئیس الیاف سلولز را با نانو ذرات پلیمری ترکیب کرد و با این کار، موفق شده‌است جوهر ویژه و چندکاره ای برای چاپ سه بعدی تولید کند.
به گزارش چاپ و نشر آنلاین به نقل از خبرگزاری دانشجو، پژوهشگران سوئیسی ژلی از جنس الیاف سلولز و نانو ذرات زیست‌تخریب‌پذیر ساختند که هنگام خروج از چاپگر سه بعدی به صورت مایع است، اما به سرعت به حالت و شکل اولیه خود باز می‌گردد. این فناوری می‌تواند برای تولید ایمپلنت‌های شخصی از زیست‌مواد مورد استفاده قرار گیرد.
با همان روندی که پزشکی گرایش به سمت دارو‌های دقیق دارد، جایی که درمان متناسب با وضعیت ژنتیکی بیماری انجام می‌شود، دانشمندان در سال‌های اخیر به‌طور فزآینده‌ای توجه خود را به سوی مواد زیستی دقیق معطوف کرده‌اند. با این حال هنوز پیشرفت‌ها چشمگیر نیست و ایمپلنت‌های شخصی هنوز راه طولانی در پیش دارند.
مارک تیبیت، استاد مهندسی ماکرومولکولار در گروه مهندسی مکانیک در ETH زوریخ می‌گوید: «ما در حال پیشرفت سریعی برای رسیدن به این هدف هستیم.»
پیش از این محققان فعال در حوزه زیست مواد دقیق با این واقعیت که مجبور به تولید جوهر‌های جدیدی برای هر نوع کاربرد چاپگر سه بعدی دارند، کار می‌کردند. برای مثال، اگر دانشمندان می‌خواستند بخشی از چشم را با چاپگر تولید کنند، آن ها قادر نبودند از کار کسی که روی طراحی پروتز گوش کار کرده بود، استفاده کنند. اما به تازگی محققان یک جوهر جهانی ساخته اند که می تواند به شدت کار توسعه کاربرد‌های جدید چاپگر سه بعدی را تسهیل کند.
در چاپ سه بعدی، همانند مشکل خمیر دندان، باید جوهر ویژگی خاصی را داشته باشد. خمیر دندان نباید به قدری سفت باشد که از دهانه لوله بیرون نیاید و از طرفی نباید به قدری روان باشد که از روی مسواک جاری شود. جوهر چاپ سه بعدی هم باید مایع بوده و در عین حال بتواند جامد شود تا شکل خود را از دست ندهد.
برای حل این مشکل، محققان از الیاف سلولز که در آب حل می شوند به همراه نانو ذرات پلیمری تجزیه‌پذیر استفاده کردند. زمانی که فشار خارجی وارد نمی شود، الیاف خود را به ذرات متصل می کنند. این یک شبکه گذرا است که با اعمال فشار برشی از سوی نازل، مختلف می شود. اما بعد از عبور از دهانه باریک، به سرعت اصلاح می شود.
