مدیرعامل مجموعه ایران نقش: ثبات بازار؛ آرزوی تولیدکنندگان

مدیرعامل مجموعه ایران نقش، ثبات بازار را آرزویی تولیدکنندگان خواند و گفت: تنها امیدمان این است که بازار به یک ثبات نسبی برسد که بتوانیم به کارمان ادامه دهیم.

حسین محمدی مدیرعامل مجموعه ایران نقش اظهار داشت: مجموعه ما صفر تا صد خدمات پس از چاپ اعم از سلفون، انواع یووی، جعبه چسبان و طلاکوب را ارائه می‌کند. سه دستگاه دوکاره چهارونیم ورقی و شش‌ونیم ورقی، دو دستگاه نیمه‌اتومات سلفون‌کش، دو دستگاه چهارونیم ورقی یووی موضعی، دو دستگاه یووی موضعی سیلک دو ورقی و دو دستگاه یووی سیلندری با قابلیت خالی کردن لب‌چسب ازجمله تجهیزات ما در این مجموعه هستند.

مدیرعامل مجموعه ایران نقش: این تورم روی قیمت کاغذ هم تأثیر منفی گذاشته است و برای من سودی به همراه ندارد

وی تورم را مهم‌ترین دغدغه خود به‌عنوان یک فعال در صنعت چاپ و بسته‌بندی برشمرد و اظهار داشت: ما تولیدکنندگان قشری بودیم که در این چندماه گذشته فشار زیادی را تحمل کردیم. در چنین شرایطی ما فقط تلاش کردیم که مجموعه را حفظ کنیم و به فکر سود نبودیم.

مدیرعامل مجموعه ایران نقش ادامه داد: چون بازار رقابتی است، برای مثال من در این هفته سلفون را کیلویی ۱۵۰ هزارتومان می‌خریدم و مشتری چک سه ماهه به من می‌داد اما وقتی می‌خواستم از مشتری پول خود را پس بگیریم، جنسی که می‌خواستم بخرم کیلویی ۲۰۰ هزارتومان شده بود. با این وضع درصورتی‌که من جنسم را نگه می‌داشتم، کار نمی‌کردم و تولیدی در مجموعه نداشتم سود بیشتری عایدم می‌شد. این تورم دیگر تبدیل به یک اتفاق روزانه شده است.

محمدی اذعان داشت: از سوی دیگر این تورم روی قیمت کاغذ هم تأثیر منفی گذاشته است و برای من سودی به همراه ندارد. من برای اینکه ۵۰ کارگر دارم و می‌خواهم در بازار بمانم برای چرخاندن مجموعه مجبورم با این شرایط خود را وفق دهم، درصورتی‌که این ماندن توجیه اقتصادی برای من ندارد.

بیشتر بخوانید: مدیرعامل شرکت پارسیان کارتن تبریز: آینده نامعلوم صنایع

مدیرعامل مجموعه ایران نقش خاطرنشان کرد: دغدغه‌ها زیاد هستند اما هیچ حمایتی نه از سوی اتحادیه و نه از سوی دولت وجود ندارد؛ از سوی دیگر باید مالیات سنگینی هم پرداخت کنیم. جدای از این مشکلات قطعی مکرر برق هم مزید بر علت شده و مشکلی را بر مشکلات ما افزوده است. هر روزی که برق نیست ۳۰ کارگر من بیکار می‌مانند اما من باید حقوق، بیمه و سنواتشان را پرداخت کنم. در چنین شرایطی آینده‌ روشنی برای تولید و این صنعت نمی‌توان متصور شد.

وی افزود: ما در لبه تیغ کار می‌کنیم و با کوچک‌ترین نوسانی خطر ورشکستگی تهدیدمان می‌کند. ما دیگر به رشد فکر نمی‌کنیم بلکه می‌خواهیم برای زنده ماندن در این بازار تلاش کنیم. تنها امیدمان این است که بازار به یک ثبات نسبی برسد که بتوانیم به کارمان ادامه دهیم. انتظار ما حمایت دولت از تولیدکنندگان است و جز این خواسته‌ای نداریم.